Erzurum’da anahtar kelimedir..

Erzurumlunun yaşam gayesini ve ufkunu özetler;

‘El ne der’

Bu şehirde hayata nizam veren ölçü budur.

Hatta bir terbiye şeklidir..

Tek başına iken ne edersen et de, insan içine çıkınca düşün:

‘El ne der’

Daha doğunca başlar bu tekdir..

Bebeğin beşiği, zıbını, patiği ihtiyacından ziyade görüntü ve kalitesi üstünedir.

Kız tarafı getirir beşik takımını..

İnce eler, sık dokur…

Bebek görmesine gelenler içindir hazırlık ve endişe tekdir:

‘El ne der’

Okula başlar çocuk..

Başarı çizgisi bilgi üstüne olmaz..

Konu komşunun tahsilde öne çıkan çocuklarıdır ölçü..

Ve değişmeyen nasihattir hep..

‘iyi oku’ der ana baba, ‘iyi oku, yüzümüzü ağart..

Okumazsan, iyi bir geleceğin olmazsa:

‘El ne der’

Vakit gelir, iş peşine düşülür..

Gelirinden, amacından çok, önemli olan işin keyfiyetidir..

Gösterişli olmalıdır, Şişilecek olmalıdır..

Yoksa:

‘El ne der’

Sonra yuva kurma zamanı gelir çatar..

Gelin aranır,’ele buna sorulur’

Güzelliği, dış görüntüsü, iç güzelliğinin önüne çıkar..

E, gelin duvağıyla durunca

‘El ne der’

Ev dizilir..

Halıdan, duvar boyasına; beyaz eşyadan koltuk takımına kadar kalite, kullanışlılık önemli olmaz..

Ev ele buna karşı dizayn edilir ve gözden geçirilirken düşünülür:

‘El ne der’

Erzurumlunun arabasından, elbisesine kadar tek markası vardır..

Yediğinin, içtiğinin tek kalitesi vardır..

Okuduğunun, konuştuğunun tek amacı vardır..

‘El ne der’

Bizde bu anahtar kelimenin bir versiyonu ‘desinler’ şeklindedir..

Ticarette, sanatta, siyasette hep bu mikyas üzerine olur..

Hiç kimse asla kendi olamaz..

Herkesin başında bir ‘El Molla Kasım’ı vardır..

Hayatınızı o şekillendirir..

Terbiyenizi o verir..

Konumunuzu o belirler..

Yuvanızı o yapar..

Çünkü değişmez bir sorgulama vardır:

‘El ne der’

Kendinize bakın, etrafınıza göz gezdirin..

Bu şehrin her türlü dinamiğini kontrol edin..

Taban değer de, tavan değer de aynıdır:

‘El ne der’

E…Bizde böyle düşündüğümüzü yazdık ama..

İçimizden geleni söyledik ama..

Bir öz eleştiri yaptık ama..

Unuttuk..

Bu yazdıklarımıza sahi:

‘El ne der’