Karadeniz’in ekonomik büyümesindeki sır nedir? Hiç düşündünüz mü?

Onların başarılarındaki giz nedir?

Onları öne çıkaran, farklı kılan..

Yaygın tabirle söyleyelim: ‘Tutkunluk’

Karadenizlilerin birbirlerine olan saygısı, itimadı ve teslimiyeti..

Kendi ürettiklerini alır kullanır bu yöre insanı..

Kendi insanına daha çok sahip çıkar.

Kendi insanını omuzlar ve yükseltir..

Dünya değişir, küresel ölçek esas olur, ama Karadenizli değişmez..

Değerine, potansiyeline ve insanına sahip çıkar.

O yüzden de Karadeniz Türkiye’nin ekonomik bağlamda gözbebeğidir..

Yanlış anlaşılmasın..

Karadenizli önce ben ve sonra ben demez..

Ama Önce kendine sahip çıkar..

Fark bu.

Yöresel ifadeyle yerel milliyetçilik deriz buna..

Yaygın tanımla ‘tutkunluk’

Siz hiç Trabzon’da, Rize’de, Sinop’ta, Ordu’da..

Karadeniz bölgesinde bulunan 18 ilde siyasette, ticarette ithalci bir anlayış gördünüz mü?

Göremezsiniz, çünkü o bölge halkının öngörüsünde bu yoktur.

Ev sahibi evindekini daha iyi bilir, derler.

Kendi üreticilerine sahip çıkar, onları kalkındırır, istihdam imkanları açarlar.

Çok söylenen bir sözü hatırlatayım: ‘Siz hiç Karadenizli dilenci gördünüz mü?’

Hayır diyeceksiniz bu suale..

Bu örnek insanlar işadamlarına, sanayicisine, esnafına üretimden pazara kadar destek olur.

Onları kalkındırır, böylelikle iş kapısı açar.

Siyasette içinden çıkan değerleri öne çıkarır, derdiyle dertlenmiş, yöresini iyi bilen siyasetçiler eliyle kendilerini ifade ederler.

Hani bir fıkra vardır ya:

Karadenizli’nin biri yerde bir senet görür, bu hemşerimindir, der. Gider öder..

Bunlar masal değil..

Realite..Yani safi gerçek.

Bakın bundaki mantığı iyi anlamak lazım.

Bu bir bölgecilik değil..

Dar manada düşünmeyin.

Bir ailede babanın önce çocuğunu, eşini düşünmesi ve onlara hizmete yoğunlaşması gibi bir yaklaşım.

Önce kendini kalkındırıp, başkasına muhtaç olmamak.

Başkasının eline bakmamak.

Siyasette, ticarette, sporda bile böyle..

O bölgeden bir spor adamı Teknik Direktörlüğe getirildi mi, hemen hemşehrileri içindeki yetenekleri bulur, onu değerlendirir, spor vizyonuna taşır.

Bir Karadenizli meclise gittiğinde yalnız oy verdiği parti vekiline değil, bölgenin diğer partilerinin temsilcilerine de gider. Hüsnü kabul görür. Ayırım yapılmaz.

Karadeniz’in, dolayısıyla Trabzon, Rize, Samsun, Giresun…

Hasılı 18 Karadeniz Şehrinin temel anlayışı budur.. O bölge insanının başarısındaki temel espiri de budur.

Tutkunluk..

Önce kendi içinden yetişmiş olana değer vermek.

Önce kendine sahip çıkmak..

İster Zigana’yı aşın, ister Kop’tan taşın, ister Ovit yolundan gelin Erzurum’a..

Manzara başka, anlayış başka, yaklaşım başka.

Çirkindir ama, anlatmadan geçmeyeceğim.

Hani bir Erzurumluya bir şey iste, komşuna iki katını vereceğiz, derler.. O da bir gözümü çıkarın der ya..

Bu bir mesel ama gündelik yaşamımızın hakikati..

Özellikle siyasetimizde..

Sonra ticarette ve diğer hayata ait her işte.

Biz bizden olmayanı daha hoş karşılar, daha çok severiz..

Yer garibindir, darbı meseli Erzurum’da ifade bulur.

Bizden olmasın da..

Tabiri hoş görün, teşbihi de, Köylerimizde bu uslüp, ‘Ev danası öküz olmaz’ diye söylenir.

Sakın, sakın ha yanlış anlamayın.

Bu şehirde doğmayan insanları dışlamıyoruz. Onlara saygımız var.

Hepsine..

Ne ki bizim vurgumuz, biraz da kendimize sahip çıkalım, doğrultusundadır.

Sahipsiz memleket diye ağlayanlar, sonra da ithal siyasetçilerin peşine takılı da, buna itiraz ederiz.

Sanki Hüseyin Avni Ulaş’lar, Sanki Durak Sakaryalar, Kazım Yurdalanlar, Nihat Kitapçılar, Sebahattin Araslar, Nevzat Kösoğlular gibi marka siyasetçileri biz çıkarmamışız..

Sanki onlar bizim parçamız değiller..

Bizde parti taassubu her şeyden öndedir.

Kendi kendimize Erzurumluluk ederiz..

Ama siyasete gelince..

Ankara listeye kimi koymuşsa gözümüzü kapatır evet mührünü basarız.

Nereli olduğu önemli olmaz..

Oysa siyaset milli iradenin olduğu gibi halkın da bizatihi taleplerinin adres bulacağı bir mercidir.

Bizim içimizden çıkanlar, bu toprağın ıssı soğuğunda yaşayanlar, Hınıs’tan Karaçoban’a, Aşkale’den Kandilli’ye kadar bu coğrafyanın kaderini paylaşanlar frekansımızla daha iyi uyuşmaz mı?

Söze gelince Erzurumluluk..

Siyasete gelince ‘Rabbin kim’ ses yok..

Elbette dışarıdan gelen adaylar ve seçilenler de değerli insanlar..

Şüphe yok..

Ayvaz Gökdemirler, Rıza Müftüoğulları gibi yüksek değerli insanları seçtik biz..

Başımızın üstünde, gönlümüzde özel yerleri var..

Amma..

Bizi Nevzat Kösoğlu, Sebahattin Aras, Hüseyin Avni Ulaş daha iyi anlamadı mı?

Recep Akdağlar, Efkan Alalar…

Togay Gemalmazlar, Cezmi Polatlar..

Ne dersiniz..

Aslında bir şey diyemezsiniz, biliyor musunuz..

İçimizde bir sinsi hastalık vardır..

Erzurumlu olmasın da..

Bu gerçekle yüzleşmek zamanı artık..

Kimseye amma hiç kimseye akıl vermiyoruz..

Sadece bir dertleşmek bizimkisi.

Geçende bir arkadaşımla dış ticaret haberi yapıyorduk..

İhracatta 60, ithalatta 38’inci sırada Erzurum ya..

Sordu niye..

Cevabını siz verin isterseniz..

Biz de öğrenelim..

He…